SV Atalanta - Maasbracht
Deelnemers: Leden, TC, ouders en passanten.
Totaal aantal deelnemers vandaag: 45
Rope Skipping als andere activiteit tijdens de viering van het 25-jarig jubileum.
Code oranje. Code oranje? Dat is toch met slecht weer en gladheid en grotere kans op ongelukken?! En zo rij ik naar het zuiden, wetende dat ik de sneeuw en 'ellende' tegemoet rij.
Bij Best komen de eerste vriessneeuwvlokken me tegemoet. En vanaf Eindhoven is het mooi wit. Het verkeer gaat langzamer op de rechter baan, terwijl de winterbanden van mij en de mensen voor en achter mij ons over de linker baan sneller vooruit brengen.
Een half uur voor aanvang ben ik veilig met mijn Ropes en Boombox in de hal van de sporthal in Maasbracht. Handen worden geschud en mijn plek voor vandaag wordt getoond. Noortje, mijn contactpersoon en Skipster uit de Radboud-Nijmegen-tijd, komt wat later. Ik breng alles vast in orde en ben ruim op tijd om de eerste Springers te ontvangen. Die komen nadat de wethouder zijn dank en waardering heeft uitgesproken in bijzijn van alle ouders, kinderen en aanwezigen.
Het niveau is zeer gevarieerd. Sommigen gaan zelf aan de slag, anderen met z'n tweeën of z'n drieën. Ik ga met een jongetje heen en weer, en wordt al snel vergezeld door nog een jongen en twee meisjes.
Inmiddels is Sanne ook gearriveerd. Sanne is één van de Limburgse Skippers van het eerste uur. Samen gaan we heel even Chinese Wheels springen, om daarna beiden door te gaan met de kinderen en jongeren. Sanne gaat met de kleineren aan de slag, terwijl ik met een vijftal meiden bezig ga.
Na een half uur worden alle activiteiten stilgelegd, en worden er demonstraties gegeven door de turnsters van de jubilerende vereniging. Op airtumbling laten de meiden mooie sprongen en combinaties zien. En op de gewone tumblingbaan wordende wedstrijdoefeningen op muziek getoond.
Daarna is er weer tijd en ruimte voor de aanwezigen. Kinderen komen meteen weer bij de kar met Ropes en gaan aan de slag. Met een geblesseerde aan de zijkant draai ik het Rope voor een jongen die met zijn Rope daar weer in gaat springen. Aansluitend laat zijn vader ons allen even zien dat hij vroeger ook veel gesprongen heeft.
Terwijl Sanne weer aan de slag gaat met de kleineren, zie ik vier Senioren staan springen. SUPER LEUK!!! Dus daar gaan we wat truukjes mee doen. De vrouwen en man zijn super lekkere leerlingen. En binnen een mum van tijd beheersen ze diverse nieuwe mogelijkheden met het Rope.
Dan komt er ineens een guppie van in-oktober-3-geworden bij ons. "Ik wil ook springen.".
Samen met een vader, pakken we het 9-foot-Rope en houden we het stil. Met een mooie sprong springt ze er diverse malen, al dan niet met aanloop, overheen. Vervolgens draaien we het Rope voor haar, en krijgen we het zelfs voor elkaar om regelmatig het Rope onder haar 'hangende' lichaam door te halen. SUPER!!!!
Dit is voor twee andere meiden het moment om ook te komen (leren) springen.
En al gauw staan ze om de beurt in het Rope te springen, en maken trotse pappa's filmpjes van hun springende telgen.
(Foto's:
Ilona Tychon)
Om 17:30 uur loopt de zaal leeg en komen de activiteiten tot een eind. Opruimen is dan aan de beurt, met aansluitend bedanken en gedag zeggen. En als ik weer op de A2 naar het Noorden ga en de code oranje weer gegeven wordt denk ik: 'Dat was weer leuk!!'.
