Vandaag was de nieuwe groep 1e-klassers van de Sportklas van het Willem de Zwijger College uit Bussum in de zaal toen ik kwam. Druk aan het sporten met verschillende materialen uit het toestelhok. Dus warm waren ze al. :-)

Na een korte uitleg over de lengtes en kleuren van de Ropes gingen ze aan de slag. De ene probleemloos voor- en achteruit. De ander nog met de eerste 'stappen' van het Touwtje Springen. Het blijft onvoorstelbaar om te zien hoe jongeren, die vaak drie tot vier keer in de week hun sport beoefenen, niet kunnen Touwtje Springen. En tegelijkertijd is het prachtig om te zien hoe snel er dan geleerd wordt.
Na de eerste vrije momenten met hun eigen Ropes op weg naar de heen-en-weer-vormen. Steeds moeilijkere bewegingen. En prachtige verbazing op het gezicht als iets schijnbaar eenvoudigs niet lukt, of iets complex juist wel lukt.
Daarna muziek er bij. Op de plek van 'super simpel' tot 'HUH?!?!'.

Na een uur is het al weer voorbij. Even zitten. Afronden. Kijken. Luisteren. "Dank u wel meneer voor deze leuke les!" en een hand er bij. En dat zelfs 3 keer!! Mooi moment voor mij. Want hoe veel jongeren doen zoiets nog uit zichzelf?!
Tijdens het opruimen van de Ropes willen de jongens uit de groep graag nog even voetballen. Geen probleem! Een half uur later hebben ze het met de zaalbeheerder zo geregeld dat ze nog langer mogen blijven. Voorwaarde: De zaal en kleedkamer netjes achter laten. SUPER GOEDE kids! Ik heb nu al zin in volgende week...